เศร้า..กังวล

2007/05/21

ความกังวลเกาะกินจินตนาการ

ความเศร้าเข้าจับจิตใจ

เราจะมีทางจัดการกับปัญหาได้อย่างไร

ทุกปัญหาย่อมมีทางออก

แต่หาทางออกให้ปัญหาใช่ว่าจะง่าย

หากคิดง่ายๆ

ก็จะได้แค่ทางออกชั่วคราว

จะหาทางออกที่เป็นทางออกจริงๆ

จะทำอย่างไร

แล้วปัญหาที่ว่ามันคือปัญหาของใคร

ใครคือผู้สร้างปัญหา

เขาว่าสติมาปัญญามี

ปัญญาจะใช่สิ่งที่บอกทางออกหรือเปล่า

สติไม่มีปัญญาไม่มาปํญหาไม่แก้

สติมีปัญญามาปัญหาหมด

จริงหรือ

ความเศร้ายังเกาะกุมหัวใจ

ความกังวลยังควบคุมความคิด

ความทุกข์ยังอยู่ในจินตนาการ

16 Responses to “เศร้า..กังวล”

  1. kampooh Says:

    สติ มาแล้ว ปัญญา ไม่เห็นมาเลย
    ฮือๆๆ มาแต่ ประภาส
    เหอๆๆ


  2. ฮ่าฮ่า..หายเศร้าเลยนะเนี้ยะ…

  3. Nat Says:

    ปัญหาบ้างอย่างใช้ intellect แก้ไม่ได้
    ต้องพึ่ง intuition ปัญหาบ้างอย่างเกิดเพราะกีดกัน instinct
    ถ้างงคงต้องพึ่ง the incredibles ฮ่า ฮ่า
    ขาดสติยังพอทน แต่ขาดสตังค์ทนไม่ไหว อิอิ

    ขอให้ผ่านพ้นไปด้วยดีนะท่านรองแตะ

  4. onenightinbkk Says:

    “เวลา” ช่วยได้..

    เวลา จะทำให้อะไรๆ ดีขึ้น..

    fight! =]


  5. ไม่ว่าจะอย่างไร…

    ขอให้ผ่านไปได้ด้วยความเข้มแข็งแห่งตนเอง

    ^__^ สู้ สู้

  6. jitpan Says:

    คิดหาเหตุผลให้ตัวเองหายทุกข์ คงทำได้ระดับหนึ่ง ถ้ามันเป็นความทุกข์เล็กน้อย แต่ความทุกข์หนักๆต้อง “ปฏิบัติ” เพื่อให้เกิด “ปัญญา”

    ปัญญาจะทำให้เข้าใจทุกข์ แล้วมันก็จะไม่ใช่เรื่องทุกข์ใจอีกต่อไป

  7. นพอิสระขันติ แก้ววรกาญจน์ Says:

    เมื่อเดินไป ไม่หยุดนิ่ง ย่อมจะค้นพบสิ่งที่ต้องการเอง


  8. เห็นด้วยขอรับ
    ..
    เดิน
    เดิน
    เดิน
    ..
    ..
    เป็นรองเท้าแตะต้องเดิน
    เราไม่ใช่หมวก
    เราเป็นรองเท้า
    ไม่ว่าเจอะเจออะไรเข้า
    เราก็จะ..
    ..
    ..
    เดิน
    เดิน
    เดิน
    ..
    ..
    อึ๊บ! หนึ่ง สอง หนึ่ง สอง

    -รองเท้านันยาง-


  9. เคยได้ยินประโยคนี้ เลยเอามาบอกต่อ

    ทางออกของปัญหา คือ … ทางที่เข้าไปสู่ปัญหา

    ตรรกะง่าย ๆ ทว่า ทำง่ายหรือไม่นั้นย่อมขึ้นอยู่กับตัวเรา

    เสมือนว่า “ให้ดูต้นเหตุแห่งทุกข์”

    โอ้ว….


  10. อา…!
    ท่านยังจมอยู่ในบึงแห่งความเศร้าฤาขะรับท่านรองเท้าแตะที่เคารพ
    ..
    ..
    ใน -จินตนาการไม่รู้จบ-
    มีบึงอยู่แห่งหนึ่ง ‘อัทเทรอู’ พลัดหลงเข้าไปพร้อมม้าคู่ใจ
    เป็นบึงที่ชาวแฟนตาเซียเรียกว่า ‘บึงแห่งความเศร้า’
    ผู้ใดพลัดหลงเข้าไป จิตใจจะถูกกัดกินด้วยความเศร้า
    ดวงตาจะถูกบดบัง มองไม่เห็นคุณค่าของการมีชีวิตอยู่สืบไป
    ที่นั่นเจ้าม้าไม่สามารถทานทนต่อความเศร้าที่เข้าเกาะกุมจิตใจ
    จำปล่อยให้ร่างกายจมลงไปในบึง
    ‘อัทเทรอู’ มีพลังจากสัญลักษณ์ของราชินีช่วยไว้จึงรอดออกมาได้
    แต่เขาต้องสูญเสียสหายรักไป!
    ..
    ..
    บึงแห่งนั้นเต็มไปด้วยม่านหมอกหนาทึบ
    ข้าพเจ้าไม่สามารถมองเห็นท่าน
    หากท่านยังคงวนเวียนอยู่
    ขอให้รับรู้ว่า…

    ข้าพเจ้านำสัญลักษณ์นั่นมาให้ท่านแล้ว!
    นี่เลย…

    https://walkonthesideway.wordpress.com/ (วางอยู่ทางซ้ายมือ)

    -รองเท้านันยาง-

  11. jitpan Says:

    วันนี้เซ็งกับตำแหน่งรองแชมป์ อยากระบาย -_-

  12. Nat Says:

    สบายดีบ่ ?
    หรือว่าเดินทางไกลล์กัลล์

    -คารวะ-


  13. กลับมาแว้ว พร้อมกับเจ้าตัวปัญหาที่สร้างความเศร้าและกังวล
    แต่คราวนี้มาด้วยกันฉันมิตร…เราจะจูงมือเดินไปด้วยกัน…เจ้าตัวปัญหาสัญญากับฉันว่าจะจากไปในเร็ววัน…เฮ้อ

    ท่าน nat ขอตอบว่าสบายดี….หายไปเพราะต้องเดินทาง…และยุ่งๆอยู่กับการตัดสินใจว่าจะใช้ In ตัวไหนที่ท่านแนะนำดี…ในที่สุดก็เลือก “in &out”เบเกอรี่ อิ่มและอร่อยดีนักแล…

    คิ้วหนา…onenightbkk….คุณนพอิสระ…ขอบคุณขอบคุณขอบคุณ

    ท่าน jitpan….ฮ่าฮ่า…หัวเราะเพื่อปลอบใจหรอกนะท่าน

    ท่านประทีป…โอ้วเป็นประโยคที่ต้องเก็บไว้ให้จดจำ…โดยเฉพาะห้วงเวลานี้ของข้าพเจ้า..ขอบคุณขอบคุณ

    ท่านรองเท้านันยาง…ข้าพเจ้าเดินไปเรื่อย…เดินไปอยู่ในวังวนแห่งความเศร้าอยู่จนลืมก้มมองดูก้าวของตน…ข้าพเจ้ามิได้ก้าวอย่างรองเท้าแตะ…แต่ข้าพเจ้าก้าวฉิวอย่างโรลเลอร์เบลด…เร็วจนข้าพเจ้าทรงตัวไม่อยู่..หัวทิ่มขะมำลงท่อที่กทม.เปิดทิ้งไว้ให้…เจ็บอยู่นาน…แต่ก็พอทน…ไม่เป็นไร
    ขอบคุณท่านนันยาง..ที่ส่องไฟตัดหมอกให้รองเท้าแตะเห็นทางเดิน…

    -รองเท้าแตะ ยังเดินไปเรื่อย-


  14. ใครๆ ก็ว่า ทุกปัญหา มีทางออก..
    ไม่เถียง แต่ว่า ทางออก จะอยู่ไกลใกล้เท่าใด

    .. ไม่รู้ได้

    ..

    เพียงไม่จมปรัก
    ไม่ฝังตัวเองกับปัญหา
    ออกมามองในมุมกว้างๆ
    มองเหมือนเป็นคนอื่น
    จะที่เข้าไปแก้ปัญหา
    ไม่ใช่ เจ้าของปัญหา

    ..

    บางทีนะ บางที
    อาจจะเห็นวิธีแก้ปัญหา
    ทันที

    ..

  15. sukanya Says:

    ขอร่วมด้วยนะค่ะ ไม่แน่ใจว่าไม่สบายเรื่องอะไร แต่คุณมีเพื่อนๆ ที่น่ารักมากค่ะ แต่ละคนให้กำลังใจได้ดีมากเลย ขอร่วมด้วยซักประโยคนะค่ะ เคยเห็นจากที่วัดนะค่ะ เขาเขียนว่า ” ทุกข์มีไว้ให้เห็น ไม่ได้มีไว้ให้เป็นค่ะ ” พอใช้ได้ไหมค่ะ หวังว่าคงรู้สึกดีขึ้นบ้างนะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

  16. walk Says:

    ใช่แล้วล่ะมิตรสหายทุกคน..น่ารักมากกกกกกกกกกกก

    ขอบคุณนะคะ 🙂


ส่งความเห็นที่ ธุลีดิน ยกเลิกการตอบ